Maandelijks schrijft één van de letselschade-experts van Drost Letselschade een persoonlijke column over zaken en ervaringen rond de letselschade-praktijk. Deze maand een bijdrage van Dorothée Kroeze, NIVRE register-expert.

Dorothée KroezeHelloGoodbye

Recent zag ik een aflevering van HelloGoodbye waarin een moeder aan het woord kwam over haar dochter die zij aan het ophalen was. Zij vertelde dat haar dochter 4 jaar geleden een zwaar ongeluk had gehad. Zij was als fietsster aangereden door een auto en had daarbij zwaar hersenletsel en 18 botbreuken opgelopen. Na 5 dagen in coma te hebben gelegen was er een eerste teken van bewustzijn, een voorzichtige lach om haar mond. Een lange periode van herstel volgde, waaronder een periode in een revalidatie instelling. Zij vertelde dat het ongeluk een ongelooflijke impact had gehad op het leven van haar dochter, maar ook op dat van hun als ouders en de andere kinderen. Ze sprak van een leven voor en na het ongeluk.

Haar dochter kon niet meer studeren, kon niet meer werken en had wel een eigen appartement, maar met 24/7 zorg om het zelfstandig wonen mogelijk te maken. Daarnaast was er een hulphond. Ze kwam terug van een vakantie naar Zuid Afrika die met speciale reisbegeleiding mogelijk was gemaakt. Een hele mooie ervaring voor haar dochter die voor het ongeval altijd graag lange reizen maakte. Het was niet voor niks dat zij en haar man hun dochter steeds voorhielden dat ze niet terug moest kijken naar wat niet meer kon, maar vooruit kijken en zien wat nog wel mogelijk was.

Toen ik zo naar haar verhaal luisterde dacht ik: wat een enorme kracht en positiviteit. En zo zien wij in ons werk vele mensen die na een ongeval en een periode van herstel en revalidatie er weer het beste van maken met de steun van gezins- en familieleden. Die vooruit kijken en die weer richting aan hun leven proberen te geven, ook al is het pad anders dan zij eerder voor zichzelf hadden uitgestippeld. Dat wij hierin een rol mogen spelen maakt ons vak tot een prachtig vak!