Maandelijks schrijft één van de letselschade-experts van Drost Letselschade een persoonlijke column over zaken en ervaringen rond de letselschade-praktijk. Deze bijdrage is van Koen Venema.
TROTS!
TROTS, is dat wel iets voor Nederlanders? Zijn we wel TROTS en durven we daarvoor uit te komen? De fanatieke aanhang van mijn club FC Twente in ieder geval wel:
Trots da’w veur Twente bint,
Maakt oons nig oet wat ie d’r van vindt,
Lach oons mer oet dat dut oons nig wat,
Enschede is onze stad. Joa!!
Enschede is onze stad. Joa!!
Zowel in mijn werk als Register-Expert/belangenbehartiger als in mijn functie als directeur van Drost Letselschade word ik veelvuldig geconfronteerd met emoties. Frustratie, verdriet, boosheid, irritatie, teleurstelling en onbegrip zijn een aantal emoties waar ik in mijn werk regelmatig mee te maken heb. Daar moet je mee om kunnen gaan. Dat is niet altijd makkelijk, maar maakt aan de andere kant het werk ook weer prachtig. Emoties zijn namelijk bijna altijd echt en puur. En gelukkig zijn emoties niet altijd negatief, want zo zijn er ook emoties als blijdschap, opluchting, vertrouwen en optimisme. En elke keer als ik de negatieve emoties kan ombuigen naar positieve, dan ben ik daar TROTS op.
Zo heb ik onlangs een dossier afgewikkeld van een man die als voetganger werd aangereden door een auto. Na diverse operaties en langdurige revalidatie moest helaas zijn been toch worden afgezet. Hij verloor zijn baan, zijn relatie en moest zijn geliefde grachtenpandwoning verlaten, omdat deze niet meer geschikt was. Samen met ASR en Raasveld expertise hebben we voor deze man een prima schaderegeling, een prachtige nieuwe en volledig aangepaste woning, een passende hypotheek (ondanks zijn uitkeringssituatie) en diverse hulpmiddelen kunnen bewerkstelligen. Zaken die zijn leven en situatie weer een stuk makkelijker maken. Als zo iemand dan tegen je zegt dat hij je “eeuwig dankbaar” is en dat hij aangeeft “ik kan niet alles meer, maar in deze situatie waarin ik nu zit wens ik dit iedereen toe”, dan ben ik daar ontzettend TROTS op.
Ook als kantoor hebben we de laatste jaren helaas ook diverse vervelende gebeurtenissen meegemaakt. TROTS ben ik op de collega’s die na aanrijdingen met grote gevolgen er alles aan doen om weer te herstellen. TROTS ben ik op collega’s die na diverse operaties zo snel mogelijk weer aan het werk willen. TROTS ben ik op een collega die hersteld is van een ernstige vorm van kanker en weer vol energie op zijn werkplek zit en TROTS ben ik op een collega die haar man op jonge leeftijd is verloren en op indrukwekkende wijze er weer de schouders onder heeft gezet. Het zijn enkele voorbeelden van ingrijpende gebeurtenissen die ik nooit zal vergeten. Maar als ik dan zie hoe we daar als collega’s mee omgaan, hoe we elkaar steunen, medeleven tonen, een kaartje of een berichtje sturen en we problemen voor en met elkaar oplossen, dan ben ik daar ook ontzettend TROTS op!
En…….stiekem ben ik dan ook wel een beetje TROTS op mezelf en dat mag toch ook?!
Koen Venema, Financieel directeur / NIVRE Register-Expert Personenschade; maart 2017
Heeft u vragen naar aanleiding van deze column? Neem dan contact met ons op! – Stel uw vraag