Column van de maand – april 2017
Maandelijks schrijft één van de letselschade-experts van Drost Letselschade een persoonlijke column over zaken en ervaringen rond de letselschade-praktijk. Deze keer is Marga Heijink, NIVRE register-expert, aan de beurt. Haar column gaat over de bijdrage die zij levert als letselschadespecialist
Belangenbehartiger, een prachtig vak
Sinds 1994 ben ik werkzaam als belangenbehartiger bij Drost Letselschade en sta ik slachtoffers bij met raad en daad in hun letselschadezaak. Het vak van belangenbehartiger is een prachtig vak dat ik na al die jaren nog met heel veel plezier en passie doe. Het is dankbaar en uitdagend werk om een cliënt die bij ons komt na een ingrijpend ongeval bij te mogen staan en een rol te mogen spelen in het proces om zijn of haar leven weer op de rit te krijgen. Een leven dat vaak 180 graden is gedraaid met alle gevolgen van dien.
Als er een aansprakelijke partij is ga ik er voor erkenning van de aansprakelijkheid en is het mijn taak om de schade van de cliënt te laten vergoeden maar dat is niet het enige dat ik doe. Zo bied ik een luisterend oor en denk ik (met een rugzak vol deskundige ervaring) mee in wat de cliënt nodig heeft om zijn of haar leven weer op de rit te krijgen en kijk ik wat daarvoor nodig is om dat te regelen.
Dat kan zijn hulp bij werkzaamheden in om het huis die de cliënt niet zelf kan doen. Het kan ook zijn dat er aanpassingen in huis nodig zijn of dat er een mobiliteitsprobleem is waar hulp bij nodig is zodat de cliënt weer zelf mobiel is (zelfstandigheid is een kostbaar goed).
Cliënten zie ik vaak door het opgelopen letsel arbeidsongeschikt worden en dan is er hulp nodig bij het weer terug komen op het werk of als dat werk niet meer mogelijk om samen op zoek te gaan naar ander werk als dat nog wel kan. Het terugkeren in eigen werk of in ander werk vind ik als arbeidsdeskundige een echte uitdaging.
Een raam open
In de loop der jaren heb ik ook veel cliënten op een werkplek terecht zien komen waarvan de cliënt nooit had gedacht dat hij of zij daar ooit zou zijn gaan werken maar het super naar de zin heeft. Zo lukte het om een jongeman die bij een ongeval ernstig armletsel opliep en in opleiding was voor timmerman succesvol om te scholen tot vrachtwagenchauffeur. Als kleine jongen was hij al gek van vrachtwagens en nu heeft een eigen vrachtwagen, fantastisch om daarin een bijdrage geleverd te mogen hebben.
Mijn motto is: als er een deur dicht gaat, gaat er altijd weer ergens een raam open. Ik hoop dit prachtige vak nog vele jaren te doen en nog veel ramen open te zien gaan.