Het duurt nog zeker anderhalf jaar voordat de Gezondheidsraad duidelijkheid kan geven over de gezondheidsrisico’s van gespoten pur-isolatie in woningen. “Het is een omvangrijke kwestie.” Aldus een artikel in De Twentsche Courant Tubantia deze morgen.

De gezondheidsklachten van onder anderen de families Keijzer (Vriezenveen) en Morsink (Aadorp) waren eind vorig jaar aanleiding voor minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken) om de Gezondheidsraad opdracht te geven voor onderzoek naar de gevaren van pur-isolatie voor de volksgezondheid. Hun lotgevallen waren door SP-Kamerlid Sandra Beckerman onder de aandacht van de minister gebracht. De beide Twentse families kregen na de isolatie van hun huis met pur dermate veel gezondheidsklachten dat ze niet meer in hun eigen huis konden blijven wonen.

Maar het gaat nog lang duren voor er duidelijkheid is over de invloed van pur. De Gezondheidsraad stelt momenteel een speciale commissie van deskundigen samen, maar is nog niet begonnen met het onderzoek. De hoop is dat dit nog dit kwartaal gebeurt, meldt woordvoerder Eert Schoten. “Het gaat zeker anderhalf jaar duren voor we een advies uitbrengen aan de minister. Het is een omvangrijke kwestie.” Goed gaat bovendien voor snelheid, zo blijkt. “Er zijn nogal wat mensen, niet alleen in Vriezenveen en Aadorp, die de klachten die ze hebben toeschrijven aan blootstelling aan pur. De vraag is nu: hoe stevig is de wetenschappelijke onderbouwing daarvan”, aldus Schoten.

De Gezondheidsraad gaat de minister inlichten over wat er al bekend is over dit vraagstuk; dat houdt in dat bestaand wetenschappelijk onderzoek op dit gebied wordt beoordeeld. Er wordt geen zelfstandig, nieuw wetenschappelijk onderzoek gedaan. “Maar omdat er onzekerheden zijn en omdat niet alles wetenschappelijk dichtgetimmerd is gaan we ook hoorzittingen houden; met bewoners die klachten hebben én met bedrijven die ermee werken.” Wat dat laatste betreft: minister Ollongren heeft de Gezondheidsraad eerder ook al gevraagd om de risico’s voor werklieden die pur spuiten in kaart te brengen.

Zwijggeld pur-slachtoffer

In september 2018 berichtte Cobouw (een onafhankelijk Nederlands weekblad voor de bouwnijverheid) over een onderzoek waaruit bleek dat de Nuon een cruciaal slachtoffer van gespoten pur-isolatie zwijggeld heeft betaald. Het ging om Gabrielle Bosch, oprichtster van het Meldpunt Pur-slachtoffers. Zij moest haar verzet onmiddellijk staken. Andere slachtoffers hoopten op een doorbraak, maar kwamen bedrogen uit. In 2012 verontschuldigde Nuon zich nog publiekelijk voor het feit dat het pur-kwesties in de doofpot wilde stoppen.

Tientallen, zo niet honderden Nederlanders zeggen dat zij chronisch ziek werden van gespoten purschuim. Velen stuiten echter al jaren op dure juridische muren, wetenschappelijke hiaten en rapporten die gefinancierd zijn door belanghebbende partijen. De meeste slachtoffers zijn woest. Voelen zich in de steek gelaten door partijen als Nuon, Feenstra, Takkenkamp en Pluimers die het isolatiemateriaal aanbrachten, maar niet willen erkennen dat slachtoffers daadwerkelijk slachtoffers zijn: “Bewijs het maar.”

Maar zo gemakkelijk is dat niet. Rechtszaken tegen verwerkers en industrie zijn meestal gedoemd te mislukken, weten deskundigen en advocaten. De hoogte van de blootstelling aan giftige stoffen en de duur daarvan, kan na het sprayen met pur, zodra de eerste klachten opspelen, niet of nauwelijks worden vastgesteld. Bovendien zijn de meeste pur-klachten (huidirritatie, chronische vermoeidheid, hoofdpijn, bloedneuzen en allergische reacties) zo algemeen van aard dat ze meerdere oorzaken kunnen hebben. En dus mogen slachtoffers al blij zijn als ze een schikking kunnen treffen met verzekeraars of opdrachtgevers.

Het interessante artikel in Cobouw kunt u hier verder lezen.

BRON: Tubantia, Cobouw